کاربردهای پتاسیم پرمنگنات

پتاسیم پرمنگنات(KmnO4)

این جسم بصورت بلورهایی بلند باجلای فلزی می باشند. این بلورها در آب حل می شوند و یک رنگ بنفش سیری با آب می دهند. و این رنگ به اندازه ای قوی است که اگر محلولی از پرمنگنات یک گرم در 500000 گرم آب داشته باشیم و ارتفاع آن محلول 20 سانتی متر باشد رنگ قرمز آن مشاهده می شود.

محلول پرمنگنات پتاسیم را در شیشه های قهوه ای می ریزند زیرا که اگر نور خورشید را ببیند به مرور تجزیه می شود. اگر مقداری پرمنگنات پتاسیم جامد را در یک بوته چینی بریزیم و حرارت دهیم گازی از آن متصاعد میگردد که در آن کبریت نیم سوز مشتعل می شود (علامت وجود اکسیژن).
محلول پرمنگنات هم (مخصوصا اگر غبار در آن باشد و نور افتاب برآن بتابد) اکسیژن می دهد و در نتیجه تولید رسوب قهوه ای رنگی در آن می گردد که بی اکسید منگنزهیدراته می باشد.
اگر یک محلول پرمنگنات پتاسیم را روی کاغذ بریزیم به مرور قهوه ای می شود.
یک گرم پرمنگنات پتاسیم را در یک لیتر آب حل می کنیم و با این محلول روی پوست می مالیم در نتیجه تولید همان رنگ قهوه ای می گردد که قبلا روی کاغذ تولید شده بود. با این وسیله هم می توان مصنوعا رنگ صورت را قهوه ای کرد.
این رنگ قهوه ای را می توان در نتیجه شستن با محلول بسیار رقیق اسید کلریدریک بر طرف نمود.
در جنگ جهانی اول به اسب های سفید محلول یک تا دو درصد پرمنگنات می مالیدند و درنتیجه رنگ آن ها آبی مایل به سبز می شد و به این طریق عمل استتار انجام می گرفت.
اگر موها را با یک محلول بیست گرم پرمنگنات در لیتر بشویند بر اثر احیای پرمنگنات تولید بی اکسید منگنز می گردد و در نتیجه مو قهوه ای می شود. امروز برای رنگ کردن مو از رنگ های آلی قطرانی استفاده می نمایند.
اگر با محلول یک تا ده درصد پرمنگنات پتاسیم یکی دو بار رو چوب بمالند قهوه ای می شود.
پرمنگنات پتاسیم میکروب کش است از این رو محلول رقیق آنرا سابقا قرقره می کردند ولی امروزه به عوض آن از آب اکسیژنه استفاده می نمایند معایب محلول پرمنگنات این است که کمی سمی است و کف پاک کننده ای هم ندارد و لکه قهوه ای هم بجای می گذارد.
اگر آب تصفیه شده برای برای آشامیدن موجود نباشد توصیه می شود که شب یک دانه پرمنگنات در آب بیاندازیم و پس از بیرنگ شدن آن را بیاشامید.
به محل مار گزیدگی اگر فورا محلول یک تا پنج درصد پرمنگنات تزریق کنند اثر نیکویی خواهد داشت زیرا که پرمنگنات پتاسیم زهر را اکسیده می کند و از بین می برد.
اگر کسی را زنبور بزند نخست نیش زنبور را خارج می کنند و آنگاه در محل گزید گی محلول پرمنگنات پتاسیم می مالند. در اینجا هم بر اثر اکسیداسیون زهر بی اثر می گردد. اکسیژنی که پرمنگنات پتاسیم می دهد بو را هم از بین می برد و از این رو است که اگر آب پیاز را با پرمنگنات پتاسیم بپزند بوی آن از بین می رود. سرکه معمولی را محلول پرمنگنات را بی رنگ می نماید.

برگرفته از کتاب شیمی برای عموم ، مهندس محمد رضا رجالی
گرد آورنده و نویسنده مقاله: محمد طاها نادری زاده

زیر نظر ایمان انصاری