هیدروژن اسیدی در آلکین ها
آذر ۶, ۱۳۹۶
مقدمه ای کلی در شیمی رنگ ها
آذر ۱۱, ۱۳۹۶
به طور کلی عمل تیتراسیون برای سنجش غلظت یک محلول با غلظت مجهول به کار می رود. دو روش متداول تیتراسیون عبارت از تیتراسیون اسید و باز و اکسایش کاهش است. کلید تفاوت میان تیتراسیون های اسید-باز و تیتراسیون های اکسایش-کاهش (ردوکس) ماهیت واکنشی است که روی می دهد. در یک تیتراسیون اسید و باز، یک واکنش خنثی سازی روی می دهد و در یک تیتراسیون ردوکس یک واکنش اکسایش کاهش روی می دهد(یک واکنش اکسایش و یک واکنش کاهش). استفاده از یک شناساگر روشی متداول برای تعیین نقطه ی پایانی است.
تیتراسیون اسید-باز چیست؟
در تیتراسیون اسید و باز یک اسید (عیارسنج اسیدی) یا یک باز( عیار سنج بازی) به عنوان عیار سنج استفاده می شود. نمونه هایی از اسیدهای مورد استفاده به عنوان عیار سنج اسید عبارتند از سولفوریک اسید، هیدروکلریک اسید یا نیتریک اسید می باشد. و بازهای عیار سنجی که معمولآ استفاده می شود عبارتند از سدیم هیدرواکسید، پتاسیم کربنات و سدیم کربنات هستند. تیتراسیون اسید-باز بسته به قدرت اسید و باز می تواند به صورت زیر طبقه بندی شود.
۱- تیتراسیون اسید قوی-باز قوی
۲- تیتراسیون اسید قوی-باز ضعیف
۳- تیتراسیون اسید ضعیف-باز قوی
۴- تیتراسیون اسید ضعیف-باز ضعیف
در بیشتر تیتراسیون های اسید-باز برای تعیین نقطه ی پایانی از شناساگر استفاده می شود. تعیین نوع شناساگر بستگی به نوع تیتراسیونی دارد که در بالا اشاره شد.
تیتراسیون ردوکس چیست؟
